22-23 Алла аьдемлерди Иса Масихке сыйынган иманлары ман аклар. Муны иман эткен аьр ким уьшин этер, биревди де айырмас. Тек аьр ким де куьналы болды эм Алладынъ данъкыннан куры калды.
Исадынъ аты сиз коьрген эм таныган бу аьдемди куьдиретлендирди, неге десе ол Онынъ атынынъ куватына ынанды. Иса аркалы келген иман ога баьринъиздинъ коьзи алдында бу савлыкты берди.
Бу соьз, ювытларды баска миллетлилерден айырмай, аьр аьдемге айтылган. Раббий бир, Ол баьрисининъ де Иеси. Ога ялбарып тилегенлердинъ баьрисине де Ол юмарт.
Сонынъ уьшин, ким болсанъ да баскаларды шуьшлесенъ, сени акламага амал йок. Сен, оларды шуьшлеп, оьзинъ оьзинъе оьким кесесинъ, неге десе сен, оьким кесуьвши, сол ок затларды этип турасынъ.
Биз баьримиз де – ювытлар эм ювыт болмаганлар, ыргатлар эм эркин болганлар – бир Кие Рух пан тазаланганмыз эм бир кевдеге (Масихтинъ уьмметине) косылганмыз, баьримизге де ишпеге сол бир Рух берилген эди.
Ама аьдем Таурат йорыкларын толтырувы ман тувыл, а Иса Масихке сеними мен акланганын билемиз. Биз Таурат йорыкларын толтырувымыз бан болмай, тек Масихке сенуьвимиз бен акланар уьшин Ога ынандык. Таурат йорыкларын толтырувы ман эш бир инсан да акланалмаяк.
Энди мен яшамайман, менде тек Масих яшайды. А соьле денимде яшайтаган болсам, мени суьйген, мени уьшин Оьзин курман эткен Алладынъ Улына сенуьвим мен яшайман.
Соьйтип: «Ибрагим Аллага ынанды, Алла да ынанганын туврашылыкка санады», – деген Кие Язув толтырылды эм Ибрагимге «Раббийдинъ йолдасы» деген ат берилди.