Муны эситкенде, олар тындылар: «Солай болганда, Алла баска миллетлилерге де тевбе этип, оьмирлик яшав алмага амал берген», – дедилер, Аллады данъкладылар.
Уьш куьннен сонъ Паул онда болган белгили ювытларды шакырды да, олар йыйылганда булай деди: «Кардашлар! Халкымызга яде аталарымыздынъ аьдетлерине карсы эш бир зат этпей, мен Ерусалимде туткын болып, урымшылардынъ колына берилгенмен.
Бу соьз, ювытларды баска миллетлилерден айырмай, аьр аьдемге айтылган. Раббий бир, Ол баьрисининъ де Иеси. Ога ялбарып тилегенлердинъ баьрисине де Ол юмарт.
Неге десе оьким басланмага заман келди эм ол Алладынъ аьелиннен басланаяк. Эгер биринши болып оьким бизге кесилеек болса, Алладынъ Ийги Хабарына бойсынмаганлардынъ ахыры кайдай болаяк?