Олар Исага оьзлерининъ сокталарын эм патша Иродтынъ аьдемлерин йиберип: «Устаз! Сен туьз соьзли болып, Алладынъ йолына туьз уьйреткенинъди билемиз. Ким де болсын онынъ ойлаганына эс бермейсинъ, неге десе кимге де болсын сога ярамага куьреспейсинъ.
Ама белгили деп саналганлар – бир вакытларда олар кайдай болган болсалар да, мага баскалыгы йок: Алла аьдемнинъ тыс сыпатына карамайды. Сол белгили аьдемлер айтканларыма эш бир зат коспадылар.
Сиз де, иелер, кулларынъызга ийги каранъыз, катылыгынъызды койып, сизинъ де, олардынъ да басында, коьклерде, Раббий болганын эм Ол аьдемлерге бир бириннен айырмай карайтаганын билинъиз.