Куьресуьвимизде кулланган савыт-садагымыз инсан затлары тувыл, а сол савыт-садагында душпаннынъ куьшин алган затларын йок этпеге Алладынъ куьдирети бар.
Кайбиревлердинъ аьдетинде болгандай, бирге йыйылувымызды коймаягынъыз. Ама (Иса кайтаяк) куьннинъ ювыкласатаганын сезип, бир биримизди оннан да бек коьнъиллендирип тураягынъыз.
Сонынъ уьшин тоьгерегимизде, булыттай, коьп шаатлар бола турганына карап, аьр юкти, бизди бийлеген буьтин куьнамызды, уьстимизден атаяк эм алдымыздагы куьрести тоьзимлик пен бардырайык.
Сол себептен ян-якка таралып кеткен яманлыкты эм арамлыкты калдырынъыз да, коьнъилинъизге эгилген, янынъызды куткармага куьши болган Алла соьзин юваслык пан кабыл этип алынъыз.
Раббий Оьзи берген соьзин толтырув ягыннан кешикпейди. Бир кесеклер оны кешиккендей коьрселер де, Ол бизге тоьзимлик коьрсетеди, эш биревдинъ де йойылганын суьймей, баьрисининъ де тевбеге туьскенин излейди.
Балалар! Бу – сонъгы заман. Сиз Масихтинъ душпаны келеек деп эситкендей, соьлеги заманда да Масихтинъ коьплеген душпанлары шыктылар эм соннан биз сонъгы заманнынъ келгенин билемиз.