«Назаретши Иса, Сенинъ бизде не ишинъ бар ды? Бизди аьлек этпеге келгенсинъме? Сенинъ ким экенинъди билемен. Сен – Аллага багысланган Аьдемсинъ!» – деди.
Сиз душпанларынъызды суьйинъиз эм ийгилик этинъиз, борышкага да, артына бир затты та сакламай, беринъиз; сонда сизинъ савганъыз уьйкен, сиз Аллаху-Тааладынъ уллары боларсыз, неге десе Ол икрамсызларга да, огырсызларга да солай ок рагимли.
Кыдырып айланатаган кайбир ювыт кагымшылар да кара йини болганларга: «Паул айткан Исадынъ аты ман сизге буйырамыз», – деп, Раббий Исадынъ атын кулланып баслаган эдилер.
Иса «балаларым» дегенлер эт пен каннан яратылган себепли, Оьзи де олар ман бирдей инсан болды. Соьйтип, Оьзининъ оьлуьви мен, оьлимнинъ куьшин юргисткен ибилисти карувсыз этти,
Салим шахардынъ патшасы болган бу Мелкиседек Алла-Тааладынъ дин куллыкшысы эди. Ибрагим согыстан, патшалардынъ уьстиннен енъуьв тапканнан сонъ, кайтып келеятырган эди. Мелкиседек Ибрагимнинъ алдына шыгып йолыкты эм ога разылыгын билдирди.
Сога коьре, аспан эм онда яшаганлар, куванынъыз! Ерге эм денъизге – кайгы, неге десе уьстинъизге оьзине аз заман калганын билген, ашувдан кутырган ибилис туьскен!» – деди.