41 Кыздынъ колыннан ыслап: «Талита куми» (олай дегени: «Кызалак, сага айтаман, тур»), – деди.
Иса онынъ касына барды, колыннан ыслап, турмага ярдамласты. Хатыннынъ безгеги тыйылды эм ол оларды ас пан сыйлады.
Исадынъ яны авырды, колын созып, аьдемге тийгистти де: «Суьемен, тазалан!» – деди.
Ога куьлип койдылар. Иса баьрине де шыкпага буйырды, а кыздынъ ата-анасын эм Оьзи мен бирге болганларды алып, кыз яткан боьлмеге кирди.
Кыз янме-ян турды да юрип баслады. Ол бир он эки ясларында эди. Баьриси де бир бек аьжейипсиндилер.
Кие Язувда: «Мен сени коьплеген миллетлердинъ атасы эткенмен», – деп айтылгандай, Ибрагим, оьзи ынанган Алладынъ – оьлилерди тирилтуьвши, болмаган затты буйырыгы ман бар этуьвши Алладынъ – алдында бизим баьримизге де ата.
Ол аьр затты да Оьзине бойсындыраяк куьшин юргистип, бизим заваллы шаркымызды туьрлендирип, Оьзининъ данъклы шаркына тенъ этеек.