27 Хатын Исадынъ хабарын эситкен эди, энди Онынъ артыннан кысылып барып, колын Онынъ абасына тийгистти.
Сол себепли Паулдынъ этине тийген колявлыкларды эм белбавларды авырганлардынъ уьстине салдылар, олардынъ авырувлары токтады, кара йинлер ишлериннен шыктылар.
Исадан авырганларга абасынынъ этегине болса да тиймеге разылыгын бермеге тиледилер. Тийгенлердинъ баьриси де сав болдылар.
Аьдемлер авырганларын орамларга шыгарып, Петер озаятырганда, орындыкларга эм тоьсеклерге салдылар. Олардынъ бир кесеклерине куьлеткиси болса да тийсин деп,
Иса каерде коьринсе де, шахарда болсын, авылда яде данъылда болсын, сонда аьдемлер майданларга авырганларын шыгаратаган эдилер. Исадан авырганларга абасынынъ этегине болса да тиймеге разылыгын бермеге тиледилер. Тийгенлердинъ баьриси де сав болатаган эди.
Ол хыйлы эмлевшилерден коьп азап шегип, бар болган затын шыгарган болса да, эш ярдам таппай, яманнан яман бола берди.
«Эгер Онынъ тек абасына тийсем де сав болаякпан», – деп ынанатаган эди.