Иса оны ман барды. Олардынъ артыннан коьплер де иердилер. Уьймелеклесип барганлардынъ ишинде он эки йылдан бери кан тасувдан кыйналатаган хатын бар эди.
Куьн кавысып бараятырган вакытта, аьдемлер, кимнинъ кайдай туьрли маразлысы бар болса, соны Исага аькелип басладылар. Ол олардынъ аьр кайсысына да колын тийдирди, баьрин де сав этетаган эди.
Ол шахар капысына янасып келген вакытта, булайда оьликти шыгараятыр эдилер. Ол анасынынъ ялгыз улы эди, ана оьзи де тул хатын эди. Шахардан шыгатаган коьп халк та сол хатын ман бирге бара эди.
Ханания сол уьйге кирди, Шаулга колын салды: «Шаул, кардаш, келген йолынъда сага коьринген Раббий Иса коьзлеринъди ашар эм сен Кие Рух пан савлай бийленер уьшин мени йиберген», – деди.