15 Аьдемлер, Исадынъ касына келип, алдын йинлер сокканды кийинип, эсин йыйып олтырганын коьргенде, корктылар.
Эгер куьшли уьй иесин эртерек байламаса, эш бирев де онынъ юртына кирмеге эм малын тонамага болмаяк, сайсы.
Мен Атамнан тилесем, Ол Мага он эки легионнан да артык маьлек йибермес эдиме деп ойланасызба?
Онынъ хабары буьтин Сирияга яйылды. Исага кайдай туьрли маразлыларды да аькелетаган болдылар: куьшли авырувдан кыйналатаганларды, йинлилерди, талма маразлыларды, паралич сокканларды. Эм Ол баьрисин де савартатаган эди.
Йин кувылганда, сакав соьйлеп баслады. Аьдемлер сейирсинип: «Ва, Исраилде сосыга усаган эш бир зат та коьрилмеген», – дедилер.
Суьруьвшилер каштылар, коьрген затларын шахарга эм авылларга хабарлаганларында, халк болган затты коьрмеге шыкты.
Сол затты коьргенлер йин мен согылганга эм донъызларга не болганын аьдемлерге тизип хабарладылар.
Иса кайыкка олтырганда, йинлерден тазаланган оны Оьзи мен бирге алып кетпеге тиледи.
Оны неше бир кере бугавлар эм шынжырлар ман байласалар да ол, бугавларды уьзип, шынжырларды увататаган эди. Эм оны эш бирев де тынышландыралмай эди.
Иса оннан: «Атынъ калай?» – деп сорады. «Атым – Легион, – деп яваплады ол, – неге десе биз коьппиз».
Онынъ Марьем деген синълиси бар эди. Ол Исадынъ аягынынъ касына олтырып, Онынъ соьзин тынълай эди.
Иса ягага шыккан заманда, Оны шахар яшавшыларыннан бирев йолыкты. Ол, коьптен бери йинли болып, кийим де киймей, уьйде де яшамай, кабыр дорбынларында туратаган эди.
Ол бизди, каранъалыктынъ аькимлигиннен куткарып, суьйген Улынынъ Патшалыгына коьширген.
Неге десе Алла бизге коркаклык рухын тувыл, а куьш, суьйим эм оьзин ыслап билуьв рухын берген.