Иса сосы вакытта, басынынъ астына ястык салып, кайыктынъ арт бетинде уйклай эди. «Устаз! Бизим аьлек болаятырганымыз Сени кыйнамайма?» – деп, Оны уянттылар.
Кеме бир кум коьтерилисине туьгилип, денъиздинъ сай ерине олтырды. Кемединъ бурны кумга батты, кыймылдамай калды, арт боьлиги де толкынлардынъ куьши мен шашылып баслады.
уьш кайта таяк пан тоьбеленгенмен, бир кере – таслар ман. Уьш кайта денъизде кеме баьлесине ушырадым эм ашык денъизде бир кеше, бир куьн калган вакытым да болды.