6 Парисейлер шыгып кеттилер эм сол саьатлей, патша Иродтынъ аьдемлери мен бирге соьйлесип, Исады калай оьлтирмеге керегин ойлап басладылар.
Парисейлер шыгып кеттилер, Исады калай оьлтирмеге болаягын ойластылар. Иса, оны билип, сол ерден кетти.
Олар Исага оьзлерининъ сокталарын эм патша Иродтынъ аьдемлерин йиберип: «Устаз! Сен туьз соьзли болып, Алладынъ йолына туьз уьйреткенинъди билемиз. Ким де болсын онынъ ойлаганына эс бермейсинъ, неге десе кимге де болсын сога ярамага куьреспейсинъ.
Сонъ, бир соьзинде терисликти таппага излеп, бир кесек соравлар ман Исага кайбир парисейлерди эм патша Иродтынъ аьдемлерин йибердилер.
Иса: «Каранъыз, парисейлер мен Иродтынъ ашыткысыннан сак болынъыз!» – деп, сокталарына айтты.
Бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери Исады кайтип болса да йок этуьв амалын излестиретаган эдилер, неге десе халктан корктылар.
Олар, акылсыздай, ашувландылар эм оьз ара, Иса ман не зат этеек экен деп, соьйлестилер.
Сол куьннен сонъ олар Исады оьлтирмеге сылтавлар излеп, кенъесип басладылар.
Кие Рух пан Оьз кулынъ Даут атамыздынъ авызыннан айттыргансынъ: „Не уьшин миллетлер кутырадылар, неге халклар босына карсылык тувдырадылар?