11 Кара йинлер Оны коьргенде, алдына йыгылып: «Сен – Алла Улысынъ!» – деп кышкырыкладылар.
Кайыкта болганлардынъ баьриси, ювыкласып келип, Исага бас ийдилер эм: «Сен уьшини мен де Алла Улы экенсинъ!» – дедилер.
Сонда азгырувшы Ога ювыкласып: «Сен Алладынъ Улы болсанъ, сосы тасларга оьтпек болмага буйыр», – деди.
«Сен Алладынъ Улы болсанъ, туьбине атыл! Аьше: „Алла Сени Оьз маьлеклерине аманат этер“, эм „Олар, аягынъды таска да тийгистпей, Сени колларында аькетерлер“, – деп язылган», – деди.
Олар: «Сен бизден не зат излейсинъ, Иса – Алладынъ Улы? Буйырылган вакыттан алдын Сен бизди азапламага келгенсинъ ме?» – деп кышкырдылар.
Йинлер Исадан: «Эгер Сен бизди кувсанъ, сосы донъыз уьйирине кирмеге разылык бер», – деп тиледилер.
Алла Улы Иса Масихтинъ акында Ийги Хабар булай басланады.
Сондайлардынъ коьплериннен, кышкырыклап: «Сен – Алладынъ Улысынъ!» – деп, йинлер де шыгатаган эдилер. Ама Иса оларга айтпага ызын бермеди, неге десе олар Онынъ Масих экенин биле эдилер.
Ол Исады коьргенлей, Онынъ алдына йыгылды да куьшли давысы ман кышкырды: «Сен меннен не зат излейсинъ, Иса – Аллаху-Тааладынъ Улы? Сеннен тилеймен, азаплама мени!» – деди.
Паул ман бизге иерип: «Бу аьдемлер – Аллаху-Тааладынъ куллары, бизге куткарылув йолын анълатадылар», – деп кышкырып айтып барды.
Йыйылувынъызда оьким кесилуьвге йол аштырмас уьшин, аш болганлар уьйлеринде ашап келсинлер. Калган ислерди сизге келген заманда туьзетермен.
Сен Алладынъ бир болганына ынанып, ийги этесинъ. Ама кара йинлер де, ынанып, коркканыннан калтырайдылар.