28 сога коьре Аьдем Улы – шабат куьннинъ де Иеси», – деп косты.
Аьдем Улы – шабат куьннинъ де Иеси», – деди.
Сонъ: «Аьдем шабат куьн уьшин тувыл, а шабат куьн аьдем уьшин яратылган,
Иса тагы да синагогка барды. Онда колы курыган бир аьдем бар эди.
«шабат куьнде неди этпеге тийисли: яхшылык па, яманлык па? Яшавды саклав ма яде йойтув ма?» Олар тынык болдылар.
Сонъ: «Аьдем Улы – шабат куьннинъ де Иеси», – деп косты.
Иса оларга: «Атам соьлеге дейим ислейди, Мен де ислеймен», – деди.
Исадынъ балшык эгетип сокырдынъ коьзлерин ашкан куьни шабат куьн эди.
Парисейлердинъ бир кесеклери: «Бу аьдем Алладан тувыл, неге десе Ол шабат куьнди оьрметлемейди», – деп басладылар. Баскалары болса: «Куьналы аьдем сондай аьлемет нышанларды калай этпеге болады?» – деп сорадылар. Ойлары боьлиндилер.
Раббий куьнинде мени Рух бийлеп алды эм артымнан куьшли, зурна ишиннен шыккандай, тавыс эситтим. Ол: «[Альфа да, Омега да, бириншиси де, сонъысы да Менмен.]
