Ама ол барды да баьрине оьзининъ калай савартылганы акында хабарлады. Оннан сонъ Исага шахарда коьринмеге амал табылмай калды. Эм Ол аьдем болмаган ерлерде, шахардынъ тысында калатаган болды. Аман да халк Ога баьри яклардан, йыйылысып, келетаган эди.
Сол арада мынълаган аьдем бир бирлерин эзгендей топарласты. Иса басында Оьзининъ сокталарына карап айтты: «Парисейлердинъ ашыткысыннан сакланынъыз, ол да экиюзлилик.
Бир куьн Иса уьйрететаган вакытында, Галилея ман Юдеядынъ эм Ерусалимнинъ аьр ерлериннен келген парисейлер мен Таурат устазлары да олтырып турганлай, авырганларды Раббийдинъ Ога берген куьши мен сав этетаган эди.
Сол арада Степаннынъ оьлтирилуьви мен басланган кувгыннан шашыраган аьдемлер Финикияга, Кипрга, Антиохияга дейим, тек ювытларга болмаса, баска биревге де Алла соьзин айтпай, еттилер.
Элшилер онда шаатлык эттилер, Раббий соьзин билдирип, юрдилер. Сонъ олар Ерусалимге кайта келип, йолда Самариядынъ эллерининъ коьплеринде Ийги Хабарды анълаттылар.