Неге десе бир заманларда биз де анъламсыз, тынълавсыз, алданган, туьрли (айыплы) куьсевлерге эм завыкларга кул болып, яман ниет пен куьншиликтинъ ишинде яшадык. Аьдемлер бизден шийкенетаган эдилер, биз де бир биримизди коьрип болмайтаган эдик.
Биз ибилистен болган эм кардашын оьлтирген Кабилдей болмаяк. А не уьшин ол кардашын оьлтирген эди? Неге десе кардашы – тувралык, ол болса яманлык этетаган эди.