1 Ерусалимге ювыклап, Зейтун тавынынъ касындагы Бетпагей мен Бетхиний эллерине еткенде, Иса эки соктасын алдыга йиберди.
Сонъ оларды калдырып, шахардан шыкты да Бетхинийге барып конды.
Ол Зейтун тавынынъ бавырында олтырган заманда, сокталар оьзлери ялгыз Онынъ касына келип: «Бизге айттага, бу затлар кашан болаяк эм Сенинъ келуьвинъ мен бу оьмирдинъ ахыры кайдай нышан ман белгиленеек?» – деп тиледилер.
Зикир шалганнан сонъ, олар Зейтун тавына йолландылар.
Оларга: «Алдынъыздагы элге барынъыз. Онда киргенлей, уьстине бирев де минмеген, байланып турган яс эшекти табарсыз. Оны шешип, мунда алып келинъиз», – деди.
Ол Зейтун тавынынъ бавырында, Алла уьйининъ карсысында олтырган заманда, Онынъ касына ялгыз Петер, Якуп, Яхъя эм Эндрей келип:
Иса эки соктасын шакырып: «Шахарга йолланынъыз, онда сизге шоьлмек пен сув алып бараятырган киси расар. Онынъ артыннан барынъыз.
Ол он эки элшисин шакырды, оларды экисерлеп, кара йинлерди шыгармага куват берип, йиберди.
Иса Зейтун тавына барды.
Оннан сонъ элшилер Зейтун деген, Ерусалимнен бир шабат куьнлик йол юруьв кадер узаклыкта орынласкан тавдан туьстилер эм Ерусалимге кайтып келдилер.