Сонда Иса, ашувлы коьзлери мен оларга карап шыкты да, юреклерининъ сезимсизлигине мыдахланып, сол аьдемге: «Колынъды соз!» – деди. Аьдем колын созды, онынъ колы сав болды.
Кардашлар, эсинъизге туьсиринъиз: Алла сизди шакырганда сиз ким эдинъиз? Инсан оьлшемине коьре аранъызда акыллы, абырайлы эм де аксуьек асылыннан аьдемлер коьп тувыл эди.
Тынъланъыз, суьйикли кардашларым: Алла бу дуныядынъ ярлыларын, иманда бай болсынлар, Оны суьйгенлерге асабалыкка бермеге ваьде эткен Патшалыгыннан уьлис алсынлар деп, сайламадыма?
Аллага туьз болмаганлар! Сосы дуныяга дос болып, сиз, Алла ман карсы туратаганынъызды, аьше, билмейсизбе? Ким сосы дуныяга дос болмага суьйсе, сол Аллага яв болады.