Куьн кавысып бараятырган вакытта, аьдемлер, кимнинъ кайдай туьрли маразлысы бар болса, соны Исага аькелип басладылар. Ол олардынъ аьр кайсысына да колын тийдирди, баьрин де сав этетаган эди.
Сондайлардынъ коьплериннен, кышкырыклап: «Сен – Алладынъ Улысынъ!» – деп, йинлер де шыгатаган эдилер. Ама Иса оларга айтпага ызын бермеди, неге десе олар Онынъ Масих экенин биле эдилер.