Сени шашаяклар эм ишинъдеги балаларынъды оьлтирееклер, сенде тас уьстинде тас та калдырмаяклар, неге десе Алладынъ сага ярдам этпеге келген вакытын билмединъ», – деди.
Иса оларга: «Не болганды?» – деди. Олар Ога: «Назаретши Исага не болганы акында», – дедилер. «Ол Алладынъ эм баьри халктынъ алдында иси мен де, соьзи мен де куьдиретли пайхамбар эди.
Исады шакырган парисей оны коьргенде, оьзи оьзине: «Эгер бу Аьдем уьшини мен де пайхамбар болса, Ол Оьзине ким эм кайдай кыскаяклы ябысатаганын билер эди: хатын – куьналы ды», – деди.
Сонда Герасадынъ тоьгерегинде яшаган буьтин халк Исадан олардынъ ериннен кетпеге тиледилер, неге десе оларды уьйкен коркув бийлеген эди. Ол артына кайтпага кайыкка олтырды.
Яхъяга: «Эгер сен не Масих, не Ильяс, не де биз саклайтаган пайхамбар болмасанъ, сонда сен не уьшин аьдемлерди сувда шомылдырып тазалайсынъ?» – деп сорадылар.
Алдын сокыр болганга тагы да: «Сен оьзинъ Онынъ акында не айтасынъ, коьзлеринъди Ол ашканды да?» – деп сорадылар. Аьдем: «Ол – пайхамбар», – деп яваплады.