Сол заман юртын калдырып, кулларына эркинлик, аьр бирине оьзининъ исин берип, капы саклавшыга да уйкламай сак болмага буйырып, йолга шыккан аьдемнинъ аьлине усаяк.
Сол арада Степаннынъ оьлтирилуьви мен басланган кувгыннан шашыраган аьдемлер Финикияга, Кипрга, Антиохияга дейим, тек ювытларга болмаса, баска биревге де Алла соьзин айтпай, еттилер.
Ама буьгуьн ким болсам да, Алладынъ шапагаты аркалы болдым. Онынъ мага коьрсеткен шапагаты босына кетпеди; мен баьрисиннен де артык иследим. Элбетте, мен тувыл, Алладынъ шапагаты мени мен бирге иследи.
Тагы да мени мен бирге ислеп, куьрескен (иман) кардашым Эпафрасты сизге йибермеге кереклидей коьрдим. Ол – сиз оны мага керекли болганда ярдамласпага йиберген элши.