12 Зекерья маьлекти коьргенде саьспекледи, оны коркув бийледи.
Кабырдынъ ишине киргенде, онъ якта олтырган ак кийимли бир ясты коьрдилер де бек саьспекледилер.
Марьемди бу соьзлер саьспеклетти эм ол, бу неди билдирген салам экенин анъламай, ойланды.
Корнелий, ога коьзин тигип, коркканыннан: «Не зат, бийим?» – деп сорады. Маьлек явапка: «Дуваларынъ эм садакаларынъ Раббийге белгили болган, Ол сени эсине алды.
Мен Оны коьргенде, оьлгендей, аягына йыгылдым. А Ол, мага Оьзининъ онъ колын салып, айтты: «Коркпа! Бириншиси де, Ахырысы да Менмен.
