12 коьринуьвде Ханания деген киси келгенин, коьзлерин ашар уьшин колларын салганын коьрген», – деди.
«Меним кызым оьлеятыр, ама Сен келип, ога колынъды бир салсанъ, ол сав болып, яшар», – деп Оннан бек тиледи.
Сол аьдемлерди элшилердинъ алдына шыгардылар; элшилер, дува этип, колларын олардынъ уьстине салып, оларды бу иске тапшырдылар.
Дамаскта Ханания деген бир сокта бар эди. Раббий ога коьринип: «Ханания!» – деди. «Мине мен, Раббий», – деди ол.