1 Шаул, баягындай, Раббийдинъ сокталарын коркыстпага шалысты, оьлтируьв мыратка толып, бас дин куллыкшысына келди.
Степанды шахардынъ тысына тартып шыгардылар, ога тас атып басладылар. Степанга карсы шаатлык эткенлер абаларын Шаул деген бир яс аьдемнинъ аягы астына тасладылар.
Шаул ямагатты талап баслады: уьйден уьйге кирип, эрлерди эм хатынларды суьйреп аькелип, тутнакка олтыртты.
Мен элшилердинъ энъ сансызыман, элши деп оьзимди атамага да тийисли тувылман, неге десе Алладынъ ямагатына залымлыклар эткенмен.
Сиз меним ювыт динине берилген алдынгы яшавым акында, эм мен Алладынъ иман ямагатын калай аявсыз кувып, йок этеек болып каьрлегенимди эситкенсиз.
Иман уьмметине кайрат пан залымлык этип, Таурат пан белгиленген туврашылыкка калганда, мен минсиз эдим.
Алдын мен ассылык этуьвши, залым эм корлавшы болган эдим, ама Алла мени языксынды, неге десе соьйтип билмегенликтен эм имансызлыктан эткенмен.