Кайгы сизге, дин аьлимлери мен парисейлер, экиюзлилер! Бир аьдемди де болса дининъизге доьндирер уьшин, ер мен денъизди оьтип куьресесинъиз, ол доьнсе, оны оьзинъизден эки кере яман, яханемлик аьвлети этесиз.
Сол арада Степаннынъ оьлтирилуьви мен басланган кувгыннан шашыраган аьдемлер Финикияга, Кипрга, Антиохияга дейим, тек ювытларга болмаса, баска биревге де Алла соьзин айтпай, еттилер.
Тапканда, Антиохияга кайтарып алып келди. Толы бир йылдынъ бойында олар иман ямагаты ман йыйылып турдылар, коьплеген халкты уьйреттилер. Антиохияда сокталар биринши кере «масихшилер» деп, аталдылар.
Экинши куьн Паул эм биз (оны ман бирге болганлар) шыгып, Кесарияга келдик эм ети ярдамшыдынъ бири Ийги Хабарды яювшы Пилиптинъ уьйине барып, онда калдык.
Сага шаатлык эткен Степаннынъ каны тоьгилген заманда, мен де сонда тура эдим. Онынъ оьлтирилгенине разы эдим, оны оьлтиретаган аьдемлердинъ абаларын сакладым“.