11 Савартылган аьдем Петер мен Яхъядан таймай эди. Буьтин халк та бек сейирсинип Сулейменнинъ колоннадасы деген ерге олардынъ касына ювырып кирдилер.
Иса: «Барынъыз, бизге ашарга Пасха асын аьзирленъиз», – деп, Петер мен Яхъяды йиберди.
Йинлериннен айырылган аьдем: «Оьзинъ мен бирге мени де алып бар», – деп тилегенде, Иса оны:
Сол заманда Иса Алла уьйининъ каралдысында, Сулейменнинъ колоннадасында айланатаган эди.
Сол давысты эситкенде коьп аьдем йыйылды эм саьспекледи, неге десе олардынъ аьр бириси оьз тувган тилинде соьйлегенлерин эситти.
Муны коьрип Петер халкка: «Исраил эрлери! Бу затка неге сейирсинесиз? Бизге, оьз куьдиретимиз, диншиллигимиз бен бу кисиди юргисткендей, неге карайсыз?
Петер мен Яхъядынъ каралдыга киреятырганын коьргенде, олардан садака тиледи.
Аксакка тигилип: «Бизге кара!» – дедилер.
Элшилер халктынъ ишинде коьп аьлемет нышанлар эм аьжейиплер этетаган эдилер. Буьтин иманлылар Сулейменнинъ колоннадасында йыйылатаган эдилер.