10 Паул, тоьре соьйле деп белги бергенде, булай явап берди: «Сенинъ коьп йыллардан бери бу миллетке аькимлик эткенинъди билгеним уьшин, оьзимнинъ коршалавымды суьйинишли озгараман.
Сизди синагог кенъеслердинъ, тоьрелердинъ эм аькимлердинъ алдына аькелгенде, оьзимизди калай коршалармыз эм неди айтармыз деп, кыйналманъыз.
Иса ога: «Эй, аьдем, ким Мени сизге кадылык этпеге, яде муьлкинъизди уьлестирмеге салганды?» – деп яваплады.
«Бир шахарда Алладан да коркпаган, аьдемлерден де уялмаган бир кады болган.
Ол аьдемлерге колы ман, уьндеменъиз деп билдирди, Раббий оны тутнактан калай шыгарганын айтты. Сонъ: «Муны Якупка эм баска иман кардашларымызга билдиринъиз», – деди де шыгып, баска якка йолланды.
Паул турды, колы ман билдирип: «Исраил эрлери эм Алладан коркувшы баска кисилер, тынъланъыз!
Ама соьзлер, атлар эм оьз йорыгынъыз акында давласувынъыз болганы уьшин, оьзинъиз каранъыз; мен бу затларга тоьре болмага суьймеймен», – деди.
Ювытлардынъ айтувы ман, халк арасыннан Искендерди алдыга шыгардылар. Искендер, колын коьтерип, халк алдында ювытларды аклар уьшин, соьзин айтып баслады.
Ол ызын бергенде, Паул, шапыраштынъ уьстинде турып, колы ман халкка белги берди эм терен тыныклык туьскенде, еврей тилинде соьйлеп баслады:
Феликс тоьреге Паулды сав алып барар уьшин катырлар да табынъыз», – деди.
Агриппа Паулга: «Сага оьзинъ акында айтпага эркинлик бериледи», – деди. Сол заманда Паул, колын созып, оьзин аклап соьйлеп баслады:
Тек Масихти, Раббийимиз деп, юреклеринъизде сыйланъыз эм аьр дайым да сизден уьмитинъиздинъ маьнесин сорайтагаганларга явап бермеге аьзир болынъыз.