«Кайгы сага, Коразин! Кайгы сага, Бетсайда! Неге десе сизде болып озган куьдиретли ислер Тир мен Сидонда озган болсалар, олар коьптен бери эрегожа кийип, куьлде олтырып, тевбеге туьскен болар эдилер.
Сол арада Степаннынъ оьлтирилуьви мен басланган кувгыннан шашыраган аьдемлер Финикияга, Кипрга, Антиохияга дейим, тек ювытларга болмаса, баска биревге де Алла соьзин айтпай, еттилер.
Паул Коринтте (иман) кардашларынынъ янында коьп заман калды. Сонъ олар ман аманласты, Прискилла эм Акила ман бирге Сирияга кетпеге деп кеме мен йолга шыкты. Аллага ант эткениннен себеп, Кенхреяда шашын кырктырган эди.
Бизи мен бирге Кесариядан кайбир сокталар да бар эди. Бизди коьптен бери сокталардан болган Мнасон атлы бир кипршыга алып келдилер, онынъ уьйинде яшаяк эдик.