Шабат куьн шахардан шыгып йылга ягасына келдик. Сонда дува этилетаган ер бар деп билетаган эдик. Олтырдык, онда йыйылган хатынлар ман соьйлеп басладык.
Вериядагы ювытлар Салониктегилерден эдаплы эдилер: биз эситетаган бу затлар туврама экен деп, аьр куьн Кие Язувларды тинтип, уьйкен эс берип, Алла соьзин кабыл эттилер.
Биз Адрамиттен келген бир кемеге олтырдык, Асия элининъ портлары яныннан оьтуьв ниет пен юзип кеттик. Бизи мен Салониктен болган македонияшы Аристарх болды.