Мен Ерусалимге кайтканнан сонъ Алла уьйининъ каралдысында дува эткен бир вакытта, эссизленгендей, Раббийди коьрдим. Ол мага: „Тез бол! Ерусалимнен соьле аьле айырыл. Неге десе Мени мен байланыслы шаатлыгынъды кабыл этеек тувыллар“, – деди.
Раббий куьнинде мени Рух бийлеп алды эм артымнан куьшли, зурна ишиннен шыккандай, тавыс эситтим. Ол: «[Альфа да, Омега да, бириншиси де, сонъысы да Менмен.]