Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Ислер 1:15 - Инжил

15 Бир кере сосындай йыйылысувда юз йырма кадер иман кардашы бар эди. Сол заманда Петер турып айтты:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Ислер 1:15
31 Iomraidhean Croise  

Иса оларга тагы да бир таварых айтты: «Алладынъ Патшалыгы аьдем оьз данъылына шашкан шуьшитки урлыкка усайды.


Ама Мен, иманынъ кемимесин деп, сенинъ уьшин дува эттим. Эм сен (Аллага) кайтып келгенде тувганларынъда да иманды бегит», – деди Иса.


Сизге дурысын айтаман: Мага иман этуьвши Мен эткен ислерди оьзи де этер, булардан да уьйкен ислер этер, неге десе Мен Атамнынъ янына кайтаман.


Соннан сонъ иман кардашларынынъ арасында ол сокта оьлеек тувыл деген соьз яйылды. Ама Иса: «Ол оьлеек тувыл», – демеген эди, тек: «Мен келгенге дейим онынъ сав болып турувын тилесем де мунда сенинъ не ишинъ бар?» – деген эди.


Петер оларды шакырып, конакбайлык этти. Экинши куьн Петер олар ман бирге кетти, оны ман Яфадан иман кардашларынынъ бир кесеклери де бардылар.


Сол арада элшилер эм Юдеядагы иман кардашлары баска миллетлилердинъ де Алла Соьзин кабыл этип алганларын эситтилер.


Мага Кие Рух, эш бир шекленмей, сосы аьдемлер мен бармага тапшырды. Мени мен бу алты кардаш та бирге барды, сол аьдемнинъ уьйине кирдик.


Тапканда, Антиохияга кайтарып алып келди. Толы бир йылдынъ бойында олар иман ямагаты ман йыйылып турдылар, коьплеген халкты уьйреттилер. Антиохияда сокталар биринши кере «масихшилер» деп, аталдылар.


Сол заманда сокталардынъ аьр бири, исининъ онъыслыгына коьре, Юдеяда яшайтаган иман кардашларына ярдамлык йибермеге токтастылар.


Ол аьдемлерге колы ман, уьндеменъиз деп билдирди, Раббий оны тутнактан калай шыгарганын айтты. Сонъ: «Муны Якупка эм баска иман кардашларымызга билдиринъиз», – деди де шыгып, баска якка йолланды.


Ама иманга туьспеге унамаган ювытлар, баска миллетлилерди ашувландырып, оларды иманлыларга карсы коьтердилер.


Юдеядан келген кайбиревлер Антиохиядагы иманлыларды: «Муса буйырган аьдет пен суьннетли болмасанъыз, кутылалмаяксыз», – деп, уьйрететаган эдилер.


Иман ямагаты оларды йолга шыгарганнан сонъ, Паул эм Барнаба баска миллетлилердинъ Аллага кайтип сыйынганлары акында анълата-анълата, Финикия ман Самария ерлериннен озып, буьтин кардашларга уьйкен суьйиниш бердилер.


Листрадагы эм Икониядагы иман кардашлары онынъ акында уьйкен сый берип айттылар.


Паул ман Силас тутнактан шыгып, Лидиядынъ уьйине кеттилер. (Иман) кардашлары ман коьрисип, оларды коьнъиллендирген сонъ, йолга шыктылар.


(Иман) кардашлары сол ок кеше Паул ман Силасты Верия шахарына озгардылар. Олар сол ерге келгенлей, ювыт синагогына бардылар.


Сол себептен (иман) кардашлары Паулды сол саьатлей денъиз ягасына озгардылар. Силас пан Тимотей болса Верияда калдылар.


Оларды таппаганда, Ясонды эм бир неше (иман) кардашын шахар басшыларынынъ янына суьйреп алып келип: «Дуныяды асты уьстине авдаратаган бу аьдемлер мунда да келгенлер.


Паул Коринтте (иман) кардашларынынъ янында коьп заман калды. Сонъ олар ман аманласты, Прискилла эм Акила ман бирге Сирияга кетпеге деп кеме мен йолга шыкты. Аллага ант эткениннен себеп, Кенхреяда шашын кырктырган эди.


Аполлос Ахаяга кетпеге суьйгенде, (иман) кардашлары ога ярдам эттилер. Оны аьруьв йолыксынлар деп ондагы сокталарга хат яздылар. Аполлос Ахаяга барганда иман эткенлерге Алладынъ шапагаты ман бек ярдам этти.


Ерусалимге киргенимизде, (иман) кардашларымыз бизди суьйиниш пен йолыктылар.


Олар тынълап, Аллады данъкладылар эм Паулга: «Коьресинъме, кардаш, – дедилер, – ювытлар арасында неше мынъ иман эткен бар. Олардынъ баьриси де Таурат уьшин шалыскан аьдемлер.


Биз, Тирден денъиз йолшылыгымызды бардырып, Птолемаидага келдик эм онда (иман) кардашларымыз бан саламласып, бир куьн турдык.


Бас дин куллыкшысы эм буьтин аксакаллар йыйыны айтканларымды бегитпеге болаяклар. Олардан ювыт кардашларымызга язылган хатларды алып, Дамаскка бара эдим. Сонда яшаганларды байлатып, Ерусалимге азапка аькелеек эдим.


Биз сол ерде тапкан (иман) кардашларымыз оьзлеринде бир юма калганымызды тиледилер, сонъ Урым шахарына йоьнедик.


Сонъ бес юзден артык кардаштынъ баьрисине бир ок заман коьринди. Олардынъ коьбиси аьли де сав, бирерлери оьлдилер.


Сол саьатлей уьйкен ер сенъкилдеви болды. Шахардынъ оннан бири шашылды, ети мынъ аьдеми оьлди; калганларды коркув бийледи эм олар коьктеги Аллады данъкладылар.


Ама сенде, Сартта, кийимин кир этпеген бир неше киси бар. Олар Мени мен ак кийимде юрерлер, неге десе олар тийислилер.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan