Мен Ерусалимге кайтканнан сонъ Алла уьйининъ каралдысында дува эткен бир вакытта, эссизленгендей, Раббийди коьрдим. Ол мага: „Тез бол! Ерусалимнен соьле аьле айырыл. Неге десе Мени мен байланыслы шаатлыгынъды кабыл этеек тувыллар“, – деди.
Бир уьйкен карвалыс шыкты. Парисей тарабыннан бир неше дин аьлими: «Бу аьдемде эш бир шуьш коьрмеймиз, – дедилер, – ога рух яде маьлек соьйлеген болса, не болады?»
Кардашлар, сиз оьзинъизди бек акыллыга санаманъыз деп, мен сизге бир сырды ашпага суьемен: исраилшилердинъ сезимсизлиги дайымлыкка тувыл, тек баска миллетлилерден иман эткенлердинъ саны толганга дейим тураяк.
Кардашларым, сизинъ билгенинъизди суьемен: мен сизге насихатлаган Ийги Хабар аьдемнен тувыл, неге десе мен оны аьдемнен алып уьйренмегенмен, оны мага Масих Иса ашкан.
Ийги Хабардынъ яйылувы ман Иса Масих аркалы баска миллетлер де ювытларга берилген асабалык берекетти аладылар, олар ман бир шарк болып, Алла берген ваьдеден уьлисли боладылар.
Мен сол ислерди, олар суьйиминде бирлесип, коьнъиллери коьтерилсин эм Алладынъ сыры, Масихти, анълар уьшин аьр ягыннан да терен эм бай билимли болсынлар деп, этемен.
Бир вакытта, Масихтинъ сырын билдирер, соьзин яяр уьшин, Алла бизге капысын ашсын деп, бизим уьшин де тилек-дува этинъиз. Сол сыр уьшин мен тутнакка туьскенмен.