1 Оннан сонъ мен доьрт маьлекти коьрдим. Олар ер юзининъ доьрт шетинде турып, не ерге, не денъизге, не бир терекке ел эспесин деп, ердинъ доьрт елин бувып туратаган эдилер.
Ол Оьзининъ маьлеклерин уьйкен давыслы зурна ман йибереек; олар Онынъ сайлаганларын дуныядынъ доьрт ягыннан, коьктинъ бир шетиннен ана бир шетине дейим йыяяклар».
Биринши маьлек зурнасын ойнатты. Сол саьатлей ер юзин кан карыскан буршак эм от сокты. Ер юзининъ уьштен бир кесеги, тереклердинъ уьштен бириси, коьк оьленнинъ оьзи де калмай, янып соьндилер.
Оларга, не ер коьгоьленине, не бир туьрли оьсимликке, не де бир туьрли терекке зарар этпенъиз, тек, манълайларында Алла мухыры болмаган аьдемлерге зарар этинъиз деп, айтылган эди.