2 Коьзиме ак ат эм онынъ уьстинде колына яй ыслаган атлы коьринди. Ога таж кийдирилген эм ол, янъы енъуьвлерге ымтылган енъуьвшидей болып, шыкты.
Иса ювыклап келип оларга булай айтты: «Коькте де, ерде де аьр туьрли куват та Мага берилген.
Алла Масихтинъ аягынынъ астына баьри явларын таслаганга дейим, Масих патшалык суьрмеге керек.
Етинши маьлек зурнасын ойнатты. Коькте: «Дуныя патшалыгы Раббийимиздинъ эм Масихининъ патшалыгы болды. Ол оьмир оьмирлерге патшалык суьреек», – деген коьтеринки тавыслар эситилдилер.
Миллетлер ашувландылар, ама Сенинъ де ашувынъ басларына туьсти. Оьлилерге оьким шыгармага, кулларынъ болган пайхамбарларды, Сага багысланганларды, кишкейи-уьйкени болсын, атынъды сыйлаганларды савгаламага, а ерди йоятаганларды йок этпеге заман келди», – деп, тавысландылар.
Тагы да карадым эм мине ак булыт, сол булыттынъ уьстинде аьдем улына усаган Бирев олтыра эди; басында алтын тажы, колында оьткир орагы.
Тагы да мен, от карыстырылган сисе денъиздей бир затты эм йырткышты, онынъ сынтасын эм атынынъ санын енъгенлердинъ, Алладынъ лираларын ыслап, бу сисе денъиздинъ уьстинде турганларын коьрдим.
Олар Козы ман согысаяклар, тек Козы оларды енъеек, неге десе Козы – бийлердинъ Бийи эм патшалардынъ Патшасы, Оны ман бирге болганлар да шакырылган, сайланган эм Ога туьз болган аьдемлер».
Атлыдынъ артыннан соьйтип ак атлардынъ уьстинде таза эм ак юка кетенлерге кийинген коьктеги аьскерлер бара эдилер.
Мен енъип, Атам ман бирге Онынъ тагында олтыргандай, ким енъеди, сога да Меним тагымда Мени мен олтырмага амал берермен.
Шегерткилер оьзлерининъ сыпаты ман согыска аьзир болган атларга усайдылар, басларында алтын тажга усаган бир зат бар, а бетлери – аьдем сыпатындай.