9 Олар: «Китапты алып, онынъ мухырларын ашпага тийислисинъ. Неге десе Сен, курманлык болып, Оьз канынъ ман аьр ырувдан эм тилден, халктан эм миллеттен аьдемлерди Алла уьшин сатып алгансынъ.
Масихте эм Масихтинъ каны ман биз эркин болдык, куьналарымыздынъ кеширилуьвин алдык. Алла, мол этип, коьрсеткен оьлшемсиз шапагаты бойынша аьр туьрли акыллылык эм билимлилик пен бизди кеширди.
Йырткышка Аллага багысланганларга карсы согыспага, оларды енъмеге амал этилди. Ога аьр ырувды да, аьр халкты да, тилди де, миллетти де бийлемеге аькимлик берилди.
Ер уьстинде яшайтаган, дуныя яратылганнан бери курман этилген Козыдынъ яшав китабында атлары язылмаган аьдемлердинъ баьриси йырткышка бас ийип тураяклар.
Мен коьктинъ ортасында ушып келеятырган баска бир маьлекти коьрдим. Ол ер уьстинде яшаганларга, аьр миллетке, ырувга, тилге эм халкка билдирер уьшин оьмирлик Ийги Хабарды колына ыслаган эди.
«Я Раббий Алламыз, данълав да, оьрметлев те, куьдирет те алмага тийисли Сенсинъ. Аьр не затты да Сен яраткансынъ, аьр не зат та Сенинъ ыхтыярынъ ман яратылып бар болды», – деп айта эдилер.
Тактынъ, доьрт янувардынъ эм тамадалардынъ ортасында сойылгандай болып турган бир Козы коьрдим. Онынъ ети муьйизи эм ети коьзи бар эди. Олар – Раббийдинъ буьтин ерге йиберген ети рухы.