Эне сол – Алладынъ оькимининъ аьдил болганынынъ шааты. Соьйтип Алла сизди, Онынъ патшалыгы уьшин кыйынлыкларды шегетаганларды, сол патшалыкка тийислилер деп санаяк.
баскаларды, оттан тартып шыгарып, куткарынъыз; уьшиншилерди языксынынъыз, ама сак болынъыз: олардынъ тек бир тениннен кирленген коьйлегиннен де шийкенинъиз.
Сол саьатлей уьйкен ер сенъкилдеви болды. Шахардынъ оннан бири шашылды, ети мынъ аьдеми оьлди; калганларды коркув бийледи эм олар коьктеги Аллады данъкладылар.
Неге десе олар – уьйленмегенлер, каьхпелер мен айкаспай, оьзлерин кирлемей турганлар. Козы кайда барса, олар сонда барып, ызыннан юретаганлар, аьдемлер арасыннан Аллага эм Козыга тувнъгышлар болар уьшин сатып алынганлар.
Мен сага бай болар уьшин отта тазаланган алтынды, кийип, яланъашлыктынъ уятлыгын ябар уьшин меннен ак кийимди, коьзинъе ягып, коьрер уьшин коьз даьрисин сатып алмага акыл уьйретемен.
Тактынъ тоьгерегинде тагы да йырма доьрт так бар эди; оларда йырма доьрт тамададынъ олтырып турганын коьрдим. Олар ак кийим кийген эдилер, басларында алтын тажлары бар эди.
Сол заманда оларды ак кийимлерге кийиндирдилер эм сыдыралары, олардай болып оьлтирилген, баска Алла кулларына эм (иман) кардашларына толганга дейим, тагы бир кесек заман сакламага керек болганлары айтылды.