3 Энди эш бир наьлет калмаяк. Сол шахарда Алладынъ эм Козыдынъ тагы куралаяк. Куллары Ога кызмет кылаяклар.
Бийи ога: „Аьперим! Сен яхшы эм сенимли кулсынъ. Аз муьлкте сенимли болгансынъ, сени коьп муьлкке бас этип саларман. Бийинънинъ куванышына косыл!“ – деди.
Сонъ сол янындагыларга: „Кетинъиз Меним касымнан, наьлетлер, ибилис пен онынъ маьлеклерине аьзирленген оьмирлик отка!
Ким Мага куллык этпеге суьйсе, Меним артымнан ызласын. Мен кайда болсам, кулларым да сонда болаяк. Эм ким Мага куллык этсе, Атам оны оьрметлер.
Эгер Алла Оны ман данъкланган болса, Алла да Оны Оьзи мен данъклы этер. Аьдем Улы тез арадан данъклы болар.
Барып сизге орын аьзирлеекпен, сонъ тагы да келип, сизди, Мен болган орында болынъыз деп, Оьзимнинъ касыма алаякпан.
Атам, Мага бергенлеринъ Мен болган ерде Мени мен бирге болып, Сен Мага берген данъкты коьрсинлер деп тилеймен, неге десе Мени дуныя яратылганга дейим суьйгенсинъ.
Баьри болган куьшлери мен олар: «Такта олтырувшы Алламызда эм Козыда бизим куткарылувымыз!» – деп, бакырыстылар.
Сонъ мен аьр миллеттен, ырувдан, халктан эм тилден болган, эш бирев де санап болмаган коьп аьдемлерди коьрдим. Олар тактынъ эм Козыдынъ алдында ак кийимлерге оралып, колларына хурма бутакларын ыслап тура эдилер.