4 Сонъ мен коьктен тагы да бир баска давыс эситтим. Ол: «Халкым меним, Бабыл ман бирге куьнасына кирмеек, басына келетаган баьлелер мен язаланмаяк болсанъ, оннан шык!
„Биз аталарымыздынъ заманында яшаган болсак, пайхамбарлардынъ канларын тоьккенлерге йолдас болмас эдик“, – дейсиз.
«Сол себепли (имансызлардынъ) арасыннан шыгынъыз эм айырылып калынъыз, – дейди Раббий, – эш бир арам затка тийменъиз эм Мен сизди йолыгып аларман».
Биревге де колларынъды салып, (оны Раббийдинъ куллыгына киргистпеге) асыкпа, баскалардынъ куьналарына косылма, оьзинъди таза тут.
Неге десе сондай аьдем мен саламласкан онынъ яман ислеринде катнасады.