11 Ер юзининъ саьвдегерлери йылап кайгыраяклар. Неге десе энди эш бирев де олардан бир зат та сатып алмаяк:
Олар болса, шакырувга эс бермей, кими сабанына, кими сатув-алувына кетедилер.
«Аькетинъиз буларды булайдан! – деди Ол коьгершин сатувшыларга, – Меним Атамнынъ уьйин базарга айландырманъыз!»
Олар непсукарлыкларыннан оьтирик соьзлерди айтып, сизди кулланаяклар. Ама оларга оьким шыгарылаяк куьн эртеден аьзир болып турады, оларды Йояяк да уйклап ятпайды.
Бабылда бу затларды сатып байыган саьвдегерлер, онынъ азабын коьргенде, коркаяклар. Эректе калып, оькирип йылаяклар.
А сен, коьк, суьйин! Эм сиз, Аллага багысланганлар, элшилер эм пайхамбарлар, суьйининъиз! Алла, сосы шахарга оьким кесип, оьшинъизди алды.
Сенде энди шырактынъ ярыгы янмаяк, Келин мен киевдинъ давыслары энди эситилмеек. Саьвдегерлеринъ дуныядынъ уллы аьдемлери эдилер. Саьарлигинъ мен баьри миллетлер йолдан тайдылар.
Онынъ каьхпелигининъ кутырган шагырыннан буьтин миллетлер эсиргенлер; ер юзининъ патшалары оны ман каьхпеликте болдылар, ер юзининъ саьвдегерлери де онынъ эсапсыз моллыгыннан байыдылар», – деди.
Бабыл ман каьхпеликте болып, байлыкта яшаган ер патшалары, янган шахардынъ уьстиннен шыккан туьтинди коьрип, коькиреклерине согып-согып, йылаяклар.