Онынъ артыннан баска маьлек те: «Йойылды! Уллы шахар Бабыл йойылды! Ол оьзининъ каьхпелигининъ кутырган шагыры ман баьри халкларды эсирткен эди», – деп айта эди.
Уьйкен шахар да уьшке боьлинди, миллетлердинъ шахарлары да ойылдылар. Уллы Бабыл да Алла алдында эске алынды эм ога кызган ашувынынъ шагыр аягы берилди.
Сен коьрген он муьйиз – баска он патша. Олар энди де патшалыкларын алмаганлар, ама патшалык этпеге аькимликлерин йырткыш пан бирге бир саьатке алаяклар.
Сол заманда куьшли бир маьлек, туьйирмен тастай уьйкен тасты алып, денъизге атты эм: «Сосындай аявсызлык пан уллы шахар Бабыл корланаяк эм оннан сонъ табылмаяк.