куйрыгы ман аспаннан юлдызлардынъ уьштен бирин сыпырып алды да ерге атты. Аздаа бала табаяк хатыннынъ алдында, сабийи тувганлай, оны ютаяк болып, токталды.
Сонъ маьлек мени Рухтынъ бийлегени мен шоьлге коьширди. Онда мен хатынды коьрдим. Хатын ети баслы, он муьйизли кызыл бир йырткыштынъ уьстинде олтыры эди. Йырткыштынъ савлай уьстинде ассылык эттиретаган атлар язылган эди.