Оннан сонъ биз де, сав калганлар, олар ман бирге Раббийге авада, булытларда йолыгар уьшин ерден коьтерилеекпиз. Соны ман дайым Раббий мен бирге болаякпыз.
Оннан сонъ караганымда коьрдим: мине коькте эсик ашылды. Сол алдынгы, мен оны эситкен, мени мен соьйлескен, зурнага усаган давыс айтты: «Мунда мин эм Мен сага муннан сонъ болмага тийислисин коьрсетейим».