Тапканда, Антиохияга кайтарып алып келди. Толы бир йылдынъ бойында олар иман ямагаты ман йыйылып турдылар, коьплеген халкты уьйреттилер. Антиохияда сокталар биринши кере «масихшилер» деп, аталдылар.
Мен бир зат уьшин уятлы болмаякпан, соьле де аьр замандагындай яшасам да, оьлсем де толы йигерлик пен оьмиримде Масихтинъ данъкын шыгараякпан деп, уьмитленемен эм сенемен.
Сосындай кыйынлыкларды тоьзгенимнинъ себеби де сол. Тек мен уялмайман! Мен Кимге ынанганымды билемен эм Онынъ мага сенип аманатлаганын кыямет куьнине дейим сакламага куьши болганына ынанаман.
Имансызлар арасында яшавынъызды намыслы тутынъыз; сол заман, олар сизди кыянатшыларсыз деп шуьшлеселер де, хайырлы ислеринъизди коьрип, Алла оларга ювыкласкан куьнде Оны данъклаяклар.