25 แต่บ่าเดี่ยวนี้ข้าพเจ้าก่ำลังจะไปกรุงเยรูซาเล็ม เปื้อจ้วยเหลือคนของพระเจ้าตี้หั้น
แต่ก่อนตี้เปาโลจะลาหมู่เขาไป ต้านบอกว่า “ถ้าเป๋นความต้องก๋านของพระเจ้า ข้าพเจ้าจะปิ๊กมาหาต้านตังหลายแหม” แล้วเปาโลก็ลงเฮือออกจากเมืองเอเฟซัส
หลังจากเรื่องตี้เกิดขึ้นหมู่นี้เสี้ยงสุดลงแล้ว เปาโลก็ตัดสินใจ๋จะเตียวตางผ่านแคว้นมาซิโดเนียกับแคว้นอาคายา แล้วจะลวดไปกรุงเยรูซาเล็ม ต้านอู้ว่า “หลังจากข้าพเจ้าไปกรุงเยรูซาเล็มแล้ว จะต้องไปกรุงโรมตวย”
เปาโลตัดสินใจ๋ว่าจะเอาเฮือก๋ายเมืองเอเฟซัสไปเหีย เปื้อจะบ่เสียเวลาตี้แคว้นเอเชีย ย้อนว่าต้านฟั่งไปแผวกรุงเยรูซาเล็ม ถ้าเป๋นไปได้จะไปหื้อเถิงก่อนวันเพ็นเทคอสต์
บ่าเดี่ยวนี้ข้าพเจ้าจ๋ำใจ๋ต้องไปกรุงเยรูซาเล็มต๋ามตี้พระวิญญาณบริสุทธิ์บอกหื้อไป ข้าพเจ้าก็บ่ฮู้เหมือนกั๋นว่าจะมีอะหยังเกิดขึ้นกับข้าพเจ้าตี้หั้นพ่อง
“ต๋อนหลังตี้ไปจากกรุงเยรูซาเล็มเป๋นเวลาหลายปี๋ ข้าพเจ้าปิ๊กมาเปื้อเอาสตางค์มาจ้วยเหลือคนตุ๊กคนยากในจ้าดของข้าพเจ้า แล้วก็ลวดถวายเครื่องปู่จาพระเจ้า
อานาเนียตอบว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพเจ้าได้ยินหลายคนอู้เถิงคนนั้นว่า เขาเยียะฮ้ายต่อคนของพระองค์ในกรุงเยรูซาเล็ม
เมื่อคนของพระเจ้าขาดแคลน หื้อจ้วยเหลือเขา หื้อเป๋นคนมีน้ำใจ๋ต้อนฮับแขก
ถ้าหันว่าข้าพเจ้าสมควรจะไปตวย หมู่เขาก็จะไปพร้อมกั๋นกับข้าพเจ้า
หมู่เขาอ้อนวอนเฮาขนาดตี้จะจ้วยเหลือคนของพระเจ้าหื้อได้
ย้อนจาอี้ เฮาจึงได้ขอร้องหื้อทิตัสไปจ้วยหมู่ต้านในก๋านดีนี้หื้อแล้ว ย้อนเขาเป๋นคนเก๊าตี้เยียะ
สิ่งเดียวตี้หมู่เขาขอคือ หื้อเฮาจ้วยเหลือคนตุ๊กคนจ๋น เรื่องนี้ข้าพเจ้าก็ตึงตั้งใจ๋จะเยียะอยู่แล้ว
พระเจ้ายุติธรรม พระองค์จะบ่ลืมก๋านงานตี้หมู่ต้านเยียะกับความฮักตี้หมู่ต้านแสดงหื้อพระองค์หัน โดยก๋านตี้หมู่ต้านได้จ้วยเหลือคนของพระองค์กับยังจ้วยอยู่แหมต่อไป