12 เมื่อลูกแกะเปิดก๋าจ๊ำตี้หกออก ข้าพเจ้าหันแผ่นดินไหวอย่างแฮง ตะวันก็มืดดำไปเหมือนผ้ากระสอบสีดำๆ เดือนก็ก๋ายเป๋นสีแดงเหมือนเลือด
“ความฉิบหายก็จะเกิดกับเมืองโคราซินกับเมืองเบธไซดา ถ้าเฮาไปเยียะก๋านอัศจ๋รรย์แบบเดียวกั๋นนี้ตี้เมืองไทระกับเมืองไซดอน คนตังหลายตี้หั้นก็จะกลับใจ๋จากบาป ปากั๋นนุ่งผ้ากระสอบกับเอาขี้เต้าผุกใส่หัวตั๋วเก่าไปเมินแล้ว
“ตันทีตี้เวลาตุ๊กยากลำบากนั้นผ่านป๊นไปแล้ว ‘ตะวันจะมืดตึ๊ก เดือนจะบ่ส่องแสง ดาวจะหยวะตกจากต๊องฟ้า หมู่ผู้มีอำนาจตังหลายในต๊องฟ้าก็จะสั่นไหวเฝื่อนคลอน’
ประเทศนึ่งจะสู้ฮบกับแหมประเทศนึ่ง อาณาจักรนึ่งก็จะสู้ฮบกับแหมอาณาจักรนึ่ง จะเกิดก๋านกั้นข้าวอยากน้ำกับแผ่นดินจะไหวหลายตี้
ตั้งแต่ต๋อนเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
ในต๋อนนั้นเกิดแผ่นดินไหวแฮงขนาด ย้อนว่ามีทูตสวรรค์ของพระเจ้าองค์นึ่งลงมาจากสวรรค์กิ้งบ่าหินออกจากปากอุโมงค์ แล้วนั่งบนบ่าหินนั้น
เมื่อเวลาเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
ในเวลาเดียวกั๋นก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างแฮง เยียะหื้อนึ่งในสิบส่วนของเมืองนั้นถูกทำลายลง มีคนต๋ายเจ็ดปันคนจากแผ่นดินไหว ส่วนคนตี้เหลืออยู่ก็อกสั่นขวัญหาย ก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าตี้ปกครองในสวรรค์
หลังจากนั้นก็มีฟ้าแมบ ฟ้าฮ้องดังสนั่นปั่นปื๊น กับเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ เป๋นแผ่นดินไหวตี้ฮ้ายแฮงตี้สุดนับตั้งแต่มีมนุษย์อยู่ในโลกนี้มา
จากนั้นทูตสวรรค์องค์ตี้สี่ก็ถอกสลุงของต๋นลงตี้ตะวัน เซิ่งเยียะหื้อตะวันมีอำนาจตี้จะเผาคนตังหลายด้วยไฟ
เมื่อทูตสวรรค์องค์ตี้สี่เป่าแกขึ้น เยียะหื้อนึ่งในสามของตะวัน เดือนกับดาวต่างๆ ถูกทำลายจ๋นมืดไป เยียะหื้อนึ่งในสามของเมื่อวันกับเมื่อคืนมืดไป
จากนั้นทูตสวรรค์เอาไฟจากแต้นปู่จามาใส่ลงในกระถาง แล้วเอากระถางนั้นโจ้งลงไปบนแผ่นดินโลก เยียะหื้อเกิดฟ้าแมบ ฟ้าฮ้องเสียงดัง กับแผ่นดินไหว