12 เมืองนั้นมีก่ำแปงสูงใหญ่ตี้มีปะตู๋อยู่สิบสองบาน แต่ละบานมีทูตสวรรค์ยืนเฝ้าอยู่นึ่งองค์ แต่ละปะตู๋ก็มีจื้อนึ่งจากสิบสองผะกุ๋นของอิสราเอลเขียนไว้
“หละวังหื้อดี ห้ามดูถูกดูแควนคนตี้ต่ำต้อยหมู่นี้แม้แต่คนเดียว เฮาขอบอกหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า ทูตสวรรค์ประจ๋ำตั๋วของหมู่เขาเข้าเฝ้าพระบิดาของเฮาตี้ในสวรรค์ตลอด
ก็เป๋นอย่างเดียวกั๋นนั้นละ เฮาบอกต้านตังหลายว่า หมู่ทูตสวรรค์ของพระเจ้าจะมีความยินดีเมื่อมีคนบาปคนเดียวกลับใจ๋จากบาป”
ต่อมาขอตานคนนั้นต๋าย หมู่ทูตสวรรค์ก็ปาเขาไปอยู่กับอับราฮัมบนสวรรค์ แหมบ่เมินเศรษฐีนั้นต๋าย ก็ถูกฝังไว้
เป๋นพระสัญญาตี้สิบสองผะกุ๋นของหมู่เฮาหวังว่าจะเป๋นแต๊ จึงฮับใจ๊พระเจ้าอย่างเอาแต๊เอาว่าตึงเมื่อวันเมื่อคืน ข้าแต่กษัตริย์ หมู่จาวยิวใส่ความข้าพเจ้าก็ย้อนความหวังอันนี้ละ
ทูตสวรรค์ตึงหมดเป๋นก้าวิญญาณตี้ฮับใจ๊พระเจ้า ตี้พระองค์ส่งมาจ้วยเหลือคนตี้จะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ
แต่ละทิศมีปะตู๋อยู่สามบาน ตึงทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออก กับทิศตะวันตก
ทูตสวรรค์องค์ตี้อู้กับข้าพเจ้าก๋ำไม้วัดมอกคำ เปื้อตี้จะเอาไว้วัดขนาดของเมือง ตึงปะตู๋ กับก่ำแปงต่างๆ
ปะตู๋เมืองจะเปิดตลอดเวลาบ่มีวันหับ ย้อนเมืองนี้บ่มีเมื่อคืน
หมู่คนตี้ซ่วยล้างเสื้อคุมของต๋นก็เป๋นสุข เขาจะได้มีสิทธิ์กิ๋นจากเก๊าไม้ตี้หื้อจีวิต กับผ่านปะตู๋เข้าไปในเมืองได้