14 เมื่อพระเยซูกับสาวกลงดอยมาหาหมู่สาวกตี้ถ้าอยู่ตังลุ่ม ก็หันมีคนจ๋ำนวนนักแวดตะหลุ้มหมู่สาวกอยู่ มีหมู่ธรรมาจ๋ารย์ก่ำลังเถียงหมู่เขา
“ต้านมีสิทธิอำนาจอะหยังเยียะสิ่งหมู่นี้ ใผหื้อสิทธิอำนาจต้านตี้จะเยียะจาอี้”
เมื่อมาแผวแล้ว หมู่เขาก็ถามพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาฮู้ว่าอาจ๋ารย์เป๋นคนซื่อสัตย์ บ่ได้เอาใจ๋ใผ กับบ่หันแก่หน้าใผเลย แต่สอนเรื่องตางของพระเจ้าต๋ามความจริง ขอบอกเฮาว่าถูกกาว่าบ่ถูกตี้จะเสียภาษีหื้อซีซาร์ เฮาควรจะเสียดีกาว่าบ่ควรเสียดี”
ตี้หั้นมีหมู่ธรรมาจ๋ารย์บางคนนั่งอยู่ ก็กึ๊ดในใจ๋ว่า
แต่เฮาจะบอกหื้อฮู้ว่าเอลียาห์ได้มาแล้ว คนตังหลายก็ปากั๋นเยียะบ่ดีกับเปิ้นต๋ามใจ๋ของหมู่เขา เหมือนกับตี้เกยเขียนไว้ในพระคัมภีร์”
เปาโลไปอู้ในธรรมศาลาของจาวยิวอย่างบ่กั๋วใผเป๋นเวลาสามเดือน เขายกเหตุผลโต้เถียงจั๊กจวนจาวยิวหื้อเจื้อเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า
หื้อต้านตังหลายกึ๊ดเถิงพระองค์ผู้ตี้ได้อดทนต่อก๋านต่อต้านอย่างหนักจาอี้จากคนบาป เปื้อว่าต้านจะบ่อิดอกอ่อนใจ๋กับหมดก่ำลังใจ๋