21 แล้วพระเยซูก็อู้ว่า “ยังบ่เข้าใจ๋เตื้อกา”
ย้อนเขายังบ่เข้าใจ๋ความหมายเรื่องเข้าหนมปังห้าก้อนนั้น สุดปั๋ญญาหมู่เขาแล้ว
พระเยซูถอนหายใจ๋ยาวแล้วอู้ว่า “เป๋นจาใดคนในสมัยนี้ผ่อหาก้าหมายสำคัญเต้าอั้น เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า เฮาจะบ่เยียะหมายสำคัญหื้อคนในสมัยนี้หัน”
พระเยซูฮู้ว่าหมู่เขาอู้เรื่องอะหยังกั๋นอยู่ก็เลยอู้ว่า “เยียะหยังหมู่ต้านปากั๋นอู้เรื่องบ่มีเข้าหนมปัง หมู่ต้านยังบ่เข้าใจ๋เตื้อกา กาว่าสุดกำกึ๊ดแล้ว
เมื่อพระเยซูตึงหมู่สาวกมาแผวเมืองเบธไซดา มีคนปาคนต๋าบอดคนนึ่งมาอ้อนวอนขอพระองค์ฮักษาเขาหื้อหาย
พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อ เฮาจะต้องอยู่กับหมู่สูไปแหมเมินสักเต้าใด เฮาจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาหละอ่อนคนนั้นมานี่แล่”
พระเยซูอู้กับเขาว่า “ฟีลิปเหย เฮาอยู่กับต้านปอเถิงมอกอี้ละ ต้านยังบ่ฮู้จักเฮาแหมกา ใผตี้หันเฮาก็หันพระบิดา เป๋นจาใดต้านยังอู้ว่า ‘ขอหื้อเฮาหันพระบิดา’
จงมีสติได้แล้ว เลิกเยียะบาปเหีย ย้อนมีบางคนในหมู่ต้านบ่ฮู้จักพระเจ้าเลย ตี้ข้าพเจ้าอู้จาอี้ก็เปื้อหื้อหมู่ต้านละอายใจ๋
ตี้ข้าพเจ้าเขียนจาอี้ ก็เปื้อหื้อหมู่ต้านละอายใจ๋ ในหมู่ต้านบ่มีใผตี้มีผญาปั๋ญญาปอตี้จะตัดสินเรื่องผิดเถียงกั๋นในหมู่ปี้น้องผู้เจื้อได้เลยกา