2 “เฮาอินดูคนหมู่นี้ขนาด ย้อนหมู่เขาอยู่ตวยเฮาสามวันมาแล้ว บ่าเดี่ยวนี้บ่มีอะหยังกิ๋นสักอย่าง
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดู แล้วฮักษาคนเป๋นพยาธิในหมู่นั้นหื้อหาย
พระเยซูอินดูเขา ก็เลยเอามือจิตี้แก่นต๋าของเขา เขาตึงสองก็ผ่อหันบ่าเดี่ยวนั้นเลย แล้วเขาก็ตวยพระองค์ไป
เมื่อพระเยซูหันคนตังหลาย พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาตุ๊กใจ๋หลายอย่าง กับบ่มีใผจ้วย เผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง
พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ”
พระองค์บ่ยอมหื้อเขาไป แต่บอกเขาว่า “ปิ๊กไปบ้านเหีย แล้วเล่าหื้อหมู่เขาฟังเถิงก๋านใหญ่ตี้องค์พระผู้เป๋นเจ้าได้เยียะต่อเจ้ากับความเมตต๋าตี้พระองค์โผดหื้อเจ้า”
หมู่เขาก็ลงเฮือไปหาตี้เงียบๆ เป๋นส่วนตั๋ว
เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาเผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงสั่งสอนหมู่เขาหลายเรื่อง
ถ้าเฮาหื้อหมู่เขาปิ๊กบ้านโดยบ่ได้กิ๋นอะหยังเตื้อ หมู่เขาก็จะเป๋นปิหมดแฮงก๋างตาง ย้อนว่าบางคนก็ลุกจากตี้ไก๋ๆ มา”
ผีเกยเยียะหื้อตกน้ำตกไฟเจื่อๆ เปื้อจะฆ่าหื้อต๋าย ถ้าต้านสามารถจ้วยได้ ก็ขออินดูจ้วยน่อยเต๊อะ”
แล้วเขาก็ลุกขึ้นปิ๊กไปหาป้อ เมื่อเขายังอยู่ไก๋ ป้อหันเขาก็มีความอินดู แล้วล่นออกไปกอดคอกับจูบลูก
เมื่อพระเยซูหันแม่ของป้อจายคนนั้น พระองค์มีใจ๋อินดูนาง อู้ว่า “บ่ต้องไห้เน่อ”
ย้อนจาอี้พระเยซูจึงต้องเป๋นเหมือนปี้น้องของพระองค์กู้อย่าง เปื้อจะได้เป๋นมหาปุโรหิตตี้มีเมตต๋ากับซื่อสัตย์ตี้จะฮับใจ๊พระเจ้า กับเปื้อคนตังหลายจะฮับก๋านยกโต้ษบาป
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย
มหาปุโรหิตหันอกหันใจ๋คนบ่ฮู้เรื่องตี้ได้หลงผิด ย้อนว่ามหาปุโรหิตเองก็มีความอ่อนแอเหมือนกั๋น