34 แล้วพระองค์แหงนหน้าผ่อฟ้าสวรรค์ ถอนหายใจ๋ยาวด้วยความอินดูแล้วบอกคนนั้นว่า “เอฟฟาธา” แป๋ว่า “จงเปิดออก”
พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ”
ในเวลาบ่ายสามโมง พระเยซูฮ้องเสียงดังว่า “เอโลอี เอโลอี ลามา สะบักธานี” แป๋ว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ เป๋นจาใดพระองค์มาละข้าพระองค์ไปเหีย”
พระองค์ก๋ำมือของหละอ่อนคนนั้นแล้วอู้ว่า “ทาลิธา คูมิ” เป๋นภาษาฮีบรูแป๋ว่า “หล้าเหย ลุกขึ้นเต๊อะ”
แล้วพระองค์ก็ฮับเข้าหนมปังห้าก้อนกับป๋าสองตั๋วนั้นมา แล้วแหงนหน้าขึ้นไปผ่อฟ้าสวรรค์ขอบพระคุณพระเจ้า แล้วก็หักเข้าหนมปังส่งหื้อหมู่สาวกเอาไปแจกคนตังหลาย แล้วพระองค์แบ่งป๋าสองตั๋วแจกหื้อหมู่เขาตวย
แล้วหูของคนนั้นก็ได้ยิน ลิ้นก็อู้ได้ถอบขึ้นมาบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระเยซูถอนหายใจ๋ยาวแล้วอู้ว่า “เป๋นจาใดคนในสมัยนี้ผ่อหาก้าหมายสำคัญเต้าอั้น เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า เฮาจะบ่เยียะหมายสำคัญหื้อคนในสมัยนี้หัน”
พระเยซูบอกเขาว่า “จงผ่อหันเต๊อะ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อต๋าของเจ้าหายบอดแล้ว”
เมื่อพระองค์มาใก้จ๋นหันกรุงเยรูซาเล็มอยู่ตังหน้า พระองค์ก็ไห้ ย้อนอินดูคนในเมืองนั้น
แล้วพระองค์เข้าไปใก้ๆ แล้วต๊ะแตะหามศพ หมู่ตี้หามก็หยุดยืน พระองค์จึงสั่งว่า “จายหนุ่มเหย เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้น”
เมื่อพระเยซูหันมารีย์ไห้ กับหมู่จาวยิวตี้ตวยมารีย์มาตี้ปากั๋นไห้ตวย พระองค์ก็บ่ม่วนใจ๋กับตุ๊กใจ๋
แล้วพระเยซูก็ไห้
พระเยซูก็บ่ม่วนใจ๋แหมเตื้อ พระองค์ก็ไปเถิงอุโมงค์ฝังศพ อุโมงค์นั้นเป๋นถ้ำ มีบ่าหินก้อนใหญ่ตึดปากอุโมงค์อยู่
หมู่เขาก็เลยกิ้งบ่าหินออก แล้วพระเยซูก็แหงนหน้าขึ้นอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระบิดา ข้าพระองค์ขอบคุณพระองค์ตี้พระองค์ฟังข้าพระองค์
บ่ากองพระเยซูอู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็ฮ้องเอิ้นขึ้นมาว่า “ลาซารัสเหย ออกมาเต๊อะ”
หลังจากพระเยซูอู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็แหงนหน้าขึ้นผ่อต๊องฟ้า แล้วก็อู้ว่า “ข้าแต่พระบิดา เถิงเวลาแล้ว ขอโผดเยียะหื้อกู้คนหันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระบุตรของพระองค์ เปื้อพระบุตรของพระองค์ก็จะได้เยียะหื้อกู้คนหันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระองค์
เปโตรอู้กับเขาว่า “ไอเนอัสเหย พระเยซูคริสต์ฮักษาต้านหื้อหายแล้ว ลุกขึ้นเก็บตี้นอนเหียเต๊อะ” แล้วไอเนอัสก็ลุกขึ้นบ่าเดี่ยวนั้น
เปโตรจึงขอหื้อหมู่เขาออกไปตังนอก ต้านก็คุกเข่าอธิษฐาน แล้วบิ่นหน้ามาตังศพอู้ว่า “ทาบิธาลุกขึ้นเต๊อะ” นางก็มืนต๋าขึ้น เมื่อหันเปโตร นางก็ลุกขึ้นนั่ง
พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย