27 พระองค์อู้กับแม่ญิงคนนั้นว่า “หื้อหมู่ลูกกิ๋นอิ่มเหียก่อนเต๊อะ บ่ถูกต้องตี้จะเอาของกิ๋นของลูกไปโจ้งหื้อหมา”
เมื่อพระเยซูส่งสาวกสิบสองคนนี้ออกไป ก็สั่งว่า “ห้ามเข้าหาหมู่คนต่างจ้าด กาว่าเข้าไปในเมืองของหมู่จาวสะมาเรีย
“ห้ามเอาของศักดิ์สิทธิ์ยื่นหื้อหมา กับบ่ดีเอาไข่มุกโจ้งหื้อหมู ย้อนว่าหมากับหมูจะเอาตี๋นซอกย่ำของหมู่นั้นหื้อจ๋มปื๊นตี๋นของมัน ป๋ายบ่ปอจะงว้ายปิ๊กมาขบตวย
แม่ญิงคนนั้นบ่ใจ้เป๋นจาวยิว แต่เป๋นจาวซีเรียฟีนิเซีย ตี้อู้ภาษากรีก นางมาอ้อนวอนขอหื้อพระองค์ขับไล่ผีออกจากลูกสาว
แต่แม่ญิงคนนั้นตอบพระองค์ว่า “แม่นแล้วต้านเจ้าข้า แม้แต่หมาตี้อยู่ปื๊นโต๊ะ ก็ได้กิ๋นเศษของกิ๋นลูกตี้ตกลงจากโต๊ะ”
แล้วพระองค์ก็บอกกับข้าพเจ้าว่า ‘ไปเต๊อะ เฮาจะส่งเจ้าไปไก๋ๆ ไปหาคนต่างจ้าด’ ”
ข้าพเจ้าขอบอกว่าพระเยซูคริสต์มาฮับใจ๊จาวยิวแล้ว เปื้อเยียะหื้อหันว่าพระเจ้าสัตย์ซื่อตี้จะเยียะต๋ามพระสัญญาตี้พระองค์ได้หื้อไว้กับป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เขา
หื้อจ๋ำไว้เต๊อะว่า ตะก่อนหมู่ต้านใจ๊จีวิตโดยบ่มีพระคริสต์ บ่ได้เป๋นจาวอิสราเอล กับบ่มีส่วนฮ่วมในพันธสัญญาตี้พระเจ้าหื้อไว้ หมู่ต้านใจ๊จีวิตในโลกนี้ อย่างบ่มีความหวังกับบ่มีพระเจ้า